In het voetspoor van vele schrijvers en componisten heeft ook Ton de Leeuw zich laten inspireren door Sophocles’ tragedie Antigone. Zijn opera zal worden opgevoerd in de gashouder van de Westergasfabriek, die voor deze gelegenheid wordt omgebouwd tot theater. Regisseur André Engel- bekend als regisseur van een indrukwekkende Lady Macbeth van Mtsensk bij de Opéra de Paris – speelt in dit klassieke drama de tegenstelling tussen licht en donker uit. Antigone is het personage van het licht, gedoemd tot eeuwige duisternis. Creon neemt de gedaante aan van een massief koor van in duisternis gehulde silhouetten dat, bij het geflakker van toortsen, de gruwelijkheid van zijn macht tot uitdrukking brengt. Hoemon en Ismene krijgen gestalte in anonieme koren, die in het vage schemerlicht onderwerpingen en onmacht verbeelden. Door Ton de Leeuw op indringende wijze getoonzet, en geënsceneerd in de desolate entourage van de gasfabriek, belooft deze Antigone een zeer bijzondere voorstelling te worden.
data
vr 25 juni 1993 02:00
zo 27 juni 1993 02:00
ma 28 juni 1993 02:00
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
Ton de Leeuw – die eerder de televisie-opera Alceste (1962) en de opera De Droom (Holland Festival 1965) schreef – componeerde zijn nieuwe muziekdramatische werk Antigone naar de klassieke tragedie van Sophocles. Het verhaal in het kort: na een burgeroorlog, waarin de twee broers Polynices en Eteocles elkaar bevochten en beiden sneuvelden, wordt hun oom, Creon, de nieuwe heerser over Thebe. Een van zijn eerste maatregelen is het verbod tot begrafenis van en eerbetoon aan Pynices, die in de afgelopen machtsstrijd als verrader werd gezien. Antigone, zuster van Polynices, negeert dit verbod en brengt in het geheim eerbetoon aan haar broer. Als dit Creon ter ore komt, wordt zij gevangen genomen en ter dood veroordeeld. In de muzikale en muziekdramatische structuur van De Leeuws Antigone zijn de formele kenmerken van de Griekse tragedie nog versterkt. Zo heeft de componist gekozen voor de alle vroegste dramatische structuur, met slechts één protagonist: Antigone. De andere dramatische personages (zoals Creon, Haemon en Ismene) worden vertegenwoordigd door de twee koren, die tevens de oude Choros-functie vervullen, dat wil zeggen dat zij de handeling beschouwen en becommentariëren.
Regisseur André Engel koos voor zijn enscenering van Antigone voor de Westergasfabriek, omdat deze locatie de voor dit muziekwerk noodzakelijke sfeer van een ontregelde maatschappij als het ware al in zich heeft. Ook is het hier mogelijk het publiek zeer nauw bij de handeling te betrekken.