ANOHNI is in Engeland geboren en leeft en werkt in Amerika als muzikant, beeldend kunstenaar en theaterregisseur. Ze trad als jongvolwassene voor het eerst op in de Pyramid Club in New York en richtte in 1995 haar performancegroep The Johnsons op. ANOHNI kreeg in 2005 de Britse Mercury Prize voor haar album I am a Bird Now. Haar album The Crying Light uit 2008 werd door de LA Times omschreven als ‘het meest persoonlijke milieustatement dat mogelijk is, met een onvoorziene verbinding tussen de identiteitspolitiek van de queercultuur en de groene beweging.’ MoMA presenteerde haar voorstelling Swanlights in Radio City Music Hall in 2012, een evenement dat door de NY Times werd omschreven als: ‘Kreten uit het hart, die breken als golven.’ Met haar groep Antony and the Johnsons trad ANOHNI op met symfonieorkesten en in operahuizen over de hele wereld, waaronder Sydney Opera House, het Royal Opera House in Londen, Teatro Real in Madrid en Carnegie Hall, New York.

In 2016 bracht ANOHNI in samenwerking met Hudson Mohawke en Daniel Lopatin het uitgesproken politieke elektronische album HOPELESSNESS uit, dat gaat over ‘de constellatie van systemische gebrokenheid in vele aspecten van onze samenlevingen die nu culmineert in ecocide.’ De single 4 Degrees werd uitgebracht aan de vooravond van de VN-conferentie over klimaatverandering in Parijs, en het album zelf werd in 2017 opgenomen in de jaarlijsten van The Guardian en The New York Times. ANOHNI werd in 2016 genomineerd voor een Oscar voor haar co-compositie en uitvoering van Manta Ray, een lied over de ineenstorting van levenssystemen in de oceanen.

ANOHNI heeft tentoonstellingen van haar beeldend werk gepresenteerd in de Nikolaj Kunsthal, Kunsthalle Bielefeld, The Hammer Museum, The Kitchen en Sikemma Jenkins Gallery in New York. Ze was co-facilitator van het kunstproject FUTURE FEMINISM, dat werd gepresenteerd in The Hole, New York in 2014 en als onderdeel van ANOHNI's artistieke residentie in Aarhus, Europese Culturele Hoofdstad in 2017.