Dansvernieuwer Anne Teresa De Keersmaeker (Mechelen, 1960) studeerde aan dansschool Mudra in Brussel en de Tisch School of the Arts in New York. Ze debuteerde in 1980 met haar eerste choreografie Asch, en twee jaar later vestigde ze haar naam met Fase, Four Movements to the Music of Steve Reich. Sindsdien staat De Keersmaeker bekend als een van de meest vooruitstrevende, invloedrijke en gelauwerde kunstenaars in de hedendaagse dans. In 1983 valt de creatie van haar voorstelling Rosas danst Rosas samen met de oprichting van haar eigen gezelschap, Rosas. Al vanaf het prille begin draaien haar choreografieën om een nauwgezette verkenning van de band tussen dans en muziek, zoals in Bartók/Mikrokosmos (1987) en Achterland (1990). Van 1992 tot 2007 was De Keersmaeker choreografe in residentie bij het Brusselse operahuis De Munt/La Monnaie. In 1995 richtte ze in samenwerking met dit operahuis de internationale onderwijsinstelling Performing Arts Research and Training Studios (P.A.R.T.S.) op. In haar carrière creëerde ze een omvangrijk oeuvre van voorstellingen, waarin muzikale structuren uit diverse tradities en tijdperken samengaan met strenge spelregels en vormelijke principes uit de geometrie, wiskunde, natuur en sociale verhoudingen. Het resultaat is een unieke kijk op de beweging van het lichaam in tijd en ruimte. Rosas leverde diverse keren een bijdrage aan het Holland Festival, recentelijk met het indrukwekkende Vortex Temporum (2014) op basis van de gelijknamige spectrale compositie van Gérard Grisey. Nu keert De Keersmaeker terug naar een vroege liefde: het werk van Johann Sebastian Bach. In Toccata (1993), een eerdere voorstelling op het Holland Festival, stonden diens fuga’s en sonates centraal. In De zes Brandenburgse Concerten neemt De Keersmaeker nu de concerto grossi van Bach als uitgangspunt.