Ga naar de hoofdcontent

In de NTR Zaterdagmatinee koppelt het Radio Filharmonisch Orkest onder leiding van Markus Stenz de Derde symfonie van Wolfgang Rihm aan Diderik Wagenaars recente werk Preludio all’infinito en de wereldpremiere van zijn nieuwste stuk Canzone sull’infinito. In de jaren 70 brak de nog piepjonge Rihm door met drie ambitieuze symfonieën die het naoorlogs modernisme resoluut verruilden voor het grote gebaar a la Bruckner en Mahler. In diezelfde tijd denderde Wagenaar het Nederlandse muziekleven binnen met zijn stuwende ritmes en obsessieve herhalingen. Bijna vier decennia later bedient hij zich van een heel ander, fijnzinniger idioom. Verwacht een concert vol rijke harmonieën, gelaagde texturen en felle contrasten.

In de jaren 70 denderde Diderik Wagenaar het Nederlandse muziekleven binnen met een stuk als Tam tam, een muzikaal spijkerschrift van ijzerenheinige ritmes, obsessieve herhalingen en het karakteristieke ruwe klankgemiddelde van de Haagse School. In Preludio all’infinito, dat in 2009 in première ging tijdens de ZaterdagMatinee, liet de componist horen ook een fijnzinniger idioom in de pen te hebben. De rijke harmonieën, gelaagde texturen en felle kleurcontrasten van toen krijgen tijdens dit concert een vervolg met de wereldpremière van Canzone sull’infinito. In diezelfde jaren 70 schreef de piepjonge Wolfgang Rihm drie ambitieuze symfonieën. Naast internationale erkenning leverde deze hem het predicaat ‘neoromanticus’ op. Rihms Derde symfonie, voor orkest, solisten en koor, sluit inderdaad duidelijk aan bij de Duitse symfonische traditie van het fin de siècle. Hoe de structuralistische geest van Stockhausen resoluut wordt verruild voor het grote, expressieve gebaar à la Bruckner en Mahler.