À l’ombre des ondes

Het Franse duo Kristoff K. Roll (Jean-Christophe Camps en Carole Rieussec) debuteert op het Holland Festival met de voorstelling À l’ombre des ondes (in de schaduw van de golven). Een droomachtige ervaring: deels locatietheater, geluidskunst, documentaire en

concert. Of zoals het duo het noemt: een ‘audio-siësta’. De bezoekers zitten op strandstoelen en met een koptelefoon op maken ze een associatieve droomreis. Deze ‘cinema voor de oren’ wordt live gemixt en gespeeld door Kristoff K.Roll (de twee muzikanten presenteren zich als enkelvoudig personage). À l’ombre des ondes zag het licht in 2007. Het is een doorlopend improvisatieproject dat in de loop der jaren steeds verder uitbreid door de toevoeging van nieuwe, lokale dromen. 

De audio-siësta is een droomreis in drie delen. Het eerste deel ontstaat door een live-opname en haarscherpe versterking van de omgevingsgeluiden. Daarna worden in het tweede deel talloze geluiden en stemmen geïntroduceerd, die verwijzen naar het karakter en de identiteit van de locatie. In dit geval: Amsterdam en haar bewoners. In het derde deel hoort de bezoeker Nederlanders vertellen over hun dromen. Deze fragmenten worden aangevuld met dromen uit La bibliothèque de récits de rêves – een immense geluidsbank van droomverhalen, die sinds het prille begin van het project door Kristoff K.Roll zijn verzameld, bewerkt en voorzien van muzikale accenten. Deze bibliotheek is in constante beweging en werd onlangs aangevuld met droomverhalen van migranten die in erbarmelijke toestanden verbleven in het chaotische tentenkamp bij de Kanaaltunnel in Calais, ook wel ‘de jungle’ genoemd. In de bibliotheek worden al deze stemmen bewaard. ‘Als verborgen schatten, die verdrukt dreigen te worden door de haat en angst die het huidige Europa beheersen’, aldus de makers. À l’ombre des ondes geeft vorm aan de nachtmerrie waarin deze mensen zich bevinden én hun toekomstidealen. Hun verhalen dragen de schoonheid van alle culturen in zich mee. Deze rondzwervende stemmen zijn het enige wat van hun dromen is overgebleven, na het moment van ontwaken. 

De voorstelling speelt zich af op de grens tussen binnen- en buitenwereld, het niemandsland tussen luisteren en kijken waar de fantasie vrij spel heeft. Dit alles wordt aangevuld met een geïmproviseerde soundscape die langzaam verandert in een elektroakoestisch concert. Het resultaat is een geluidsdoolhof op het snijvlak van toneel, improvisatie en compositie, installatie- en performancekunst. De koptelefoon heeft zowel een isolerend als een communaal effect. De dromen komen tot leven.