200 Motels is de bekendste film van Frank Zappa. De soundtrack hiervan is een combinatie van klassieke muziek en rock. Het Nederlands Philharmonisch Orkest onder leiding van Jurjen Hempel vertolkt het werk in Carré. The Suite verschilt op een aantal punten van het origineel. De kloof tussen het klassieke- en het rockgedeelte was in de film/soundtrack nog duidelijk merkbaar. In deze uitvoering worden beide stijlen geïntegreerd. Dit gebeurt zonder dat er sprake is van een rockopera. Gail Zappa, de weduwe van Frank, gaf Ali N. Askin opdracht om 200 Motels, The Suite te arrangeren. Askin nam samen met Zappa deel aan het Yellow Shark Project. Hij kreeg van Gail ‘carte blanche’ om de bulk aan opnamen, transcripties en aanwijzingen, die Zappa voor 200 Motels achterliet, door te spitten en opnieuw te arrangeren.Het koor Cappella Amsterdam maakt ook deel uit van de uitvoering. Daarnaast is er een aantal solisten die de link met Zappa nog eens extra bekrachtigen. Drummer Morgan Agren en toetsenist Mats Oberg hebben beide met Zappa samengewerkt. Colloratuur sopraan Claron McFadden heeft een klankkleur in haar stem die prachtig mengt met Zappa’s orkestraties. Naast bekende stukken zal ook nooit eerder openbaar gemaakt materiaal klinken. Het accent ligt in deze voorstelling voor alles op de muziek. De aanwezigheid van twee illustere heren doen de oude glorie herleven. Zij behoeven geen introductie: Flo en Eddie, de zangers van The Turtles. De NPS maakt radio-opnamen.
data
vr 23 juni 2000 22:30
za 24 juni 2000 22:30
informatie
-
Duur voorstelling niet bekend
De film 200 Motels (1972) vertelt over de ervaringen van Frank Zappa met The Mothers of Invention op hun vele tournees. Elk motel was weer een versie van het zelfde thema:’Another tunasandwich but from a different caterer’. De film toont op surrealistische wijze het leven ‘on the road’. Van de film verscheen een soundtrack met dezelfde titel. Het was altijd al de wens van Zappa om zijn muziek met een groot orkest uit te voeren. Op de cd 200 Motels spelen The Mothers samen met The Royal Philharmonic Orchestra.
De muziek van de film/soundtrack is echter nooit meer in deze bezetting live uitgevoerd. Eén keer kwam het er bijna van, in the Royal Albert Hall in London. Helaas bezweken de plannen onder de zware druk van een aantal puriteins ingestelde leden van het orkest. Tijdens de filmopnames hadden The Mothers zich bij tijd en wijle nogal ‘onbehoorlijk’ gedragen. Dat was volgens de RPO zeker niet voor herhaling vatbaar in zo’n keurige zaal. Na overleg met de directie van the Royal Albert Hall volgde een afgelasting. Zappa zou er wel lering uit trekken. In de jaren ’80 bezocht hij een bijeenkomst van de Parents Music Resource Center. Deze groep wilde vunzige en godslasterende teksten in rockmuziek aan banden leggen. Hij deed hier een veel geciteerde uitspraak: ‘Ladies, what we are doinig here is treating dandruff with decapitation’.
