Berlioz noemde het stuk een ‘dramatische koorsymfonie’, bedoeld om concertant uitgevoerd te worden. Maar aangezien voor een romantisch componist als Berlioz een adequate uitbeelding van deze tragische liefdesgeschiedenis zwaarder woog dan vormconventies, neemt Roméo et Juliette nu eens de vorm van een symfonie aan, dan weer de gedaante van een opera.